Puddifoots on the move - Travel the world with special people! Koblenz Vorig jaar hebben we een kleine roadtrip gemaakt door Duitsland, Luxemburg en Frankrijk. We vertrokken 22 oktober 2023 vanuit Doetinchem. Het werd ook wel weer eens tijd. De laatste roadtrip dateert van 2018, dus dat is alweer 5 jaar geleden. We wisten dat we de eerste trip naar Koblenz zouden maken en daar zouden overnachten in een AirBNB, dat was vooraf al geregeld. We waren in een kleine 2 uur al in Koblenz, een prachtig stadje net achter het Ruhrgebied aan de Rijn. We parkeerden de auto bij onze AIRBNB en brachten onze koffers naar binnen. Het was een hele mooie accommodatie, met een woonkamer, slaapkamer en een keukentje. Nadat we alles klaar hadden, zijn we de stad gaan verkennen. Lekker wandelen langs de rijn, foto's maken, met mensen een praatje maken. Er was een winkel waar we koffie haalden en wat lekkers. Die man had alle producten zo netjes opgesteld. Alle labels naar voren, alles stond recht. Die moest wel OCD hebben ofzo, grapje. Was een hele toffe gast verder! Van al dat lopen kregen we uiteindelijk ook honger en besloten na vele restaurants af te zijn gegaan bij een burger tent wat lekkers te gaan eten! Zo gezegd, zo gedaan! Het was een toffe dag! We liepen weer naar onze accommodatie. Ja, waar zullen we morgen heen gaan?? Daar waren we het nog niet helemaal over uit. Het leek mij super gaaf om naar Praag te rijden, maar financieel en qua tijd zouden we dan net niet uitkomen. Iets voor in de toekomst. We besloten uiteindelijk naar Luxemburg te gaan, we waren daar allebei nog nooit geweest! Trouwens voor deze overnachting hebben we iets van 30 euro per persoon betaald. Luxemburg We zijn onze weg vervolgt via Duitsland naar Luxemburg. Onderweg zijn we een aantal keer gestopt. We waren ook op zoek naar een nieuw AirBNB adres. Ik kwam er opeens achter dat ik mijn random reader niet had meegenomen, dus we konden online geen boeking maken. Shit, en nu dachten we? Gelukkig konden we die persoon ook een bericht doen en de rest van de reis hebben we contant betaald. Eenmaal in Luxemburg aangekomen wilden we ook eerst naar onze accommodatie. We kwamen aan bij een pand waar er een sleutel in een kluisje moest zitten bij de deur, zodat we naar binnen konden. We konden de sleutel gewoon pakken, zonder enige code en kwamen het pand binnen. Ik loop de gang door, doe een deur open en zie gewoon een kamer die bezit is, met een pc erbij, kleding op de grond. Ik zeg Sebas, weet je zeker dat we goed zitten hier? We hadden ook nog geen persoon gezien waar we bij moesten betalen. Dus onze conversatie op de AIRbnb app ging door. Er kwam opeens een meid de trap af gelopen, die zei ja dit is wel AIRBNB, dus waarschijnlijk waren we goed. Uiteindelijk kwam er een mannetje aan waar we bij konden betalen! Gelukkig, dat was ook geregeld. We besloten om maar weer de stad te gaan bezoeken. We liepen richting het centrum, je zag vrij veel hoge gebouwen. Het deed me wel denken aan een financieel centrum, met veel banken. Het was op dat moment niet heel erg sfeervol. We liepen een pleintje op waar we wat zijn gaan drinken. Even bijkomen van de wandeling. Later zijn we verder de stad ingelopen en zagen we wel mooie artistieke gebouwen. We besloten om weer wat te gaan eten. Via google maps zagen we een goede pizzeria en besloten om daar wat te gaan eten. Ik heb in mijn leven nog nooit zo'n lekkere pizza gehad, was voortreffelijk. We wilden daarna nog even kijken of er een cafe of club open was, maar dat viel tegen op een doordeweekse dag! We liepen wel ergens een club in maar daar zaten maar 5 mensen binnen. Dus we zijn weer een mooie avondwandeling gaan maken richting onze accommodatie. In Luxemburg kun je trouwens als toerist ook gratis gebruik maken van het openbaar vervoer! In de avond besloten we weer waar we de volgende dag heen zouden gaan. Het leek ons leuk om nog de Ardennen in te gaan, ergens een plaatsje bezoeken daar en kwamen uiteindelijk uit bij Charleville, deze stad ligt aan de oevers van de Maas in de Franse Ardennen. Deze plaats heeft een van de mooiste binnenpleinen van Frankrijk, dus we waren erg benieuwd naar de architectuur en sfeer van die plaats. harleville - -Mézières Vanaf Luxemburg was het weer een kleine 2 uur rijden naar deze plaats. We reden door een prachtig mooi natuurgebied; de Ardennen. We kwamen onderweg echt weinig verkeer tegen, was heerlijk rijden door de bossen heen. Het zonnetje begon die dag ook eindelijk te schijnen. Volgens mij liep de temperatuur die dag op naar zon 15 graden, eind oktober. Uiteindelijk kwamen we in de plaats aan, even wat geld pinnen bij de lokale bank en richting ons verblijf. We werden vriendelijk ontvangen door een Franse man en hij liet ons de kamers boven zien, we hadden nu allebei een aparte kamer, dus dat was ook heel relaxed. We konden smorgens ontbijt pakken en koffie zetten. Dat zat bij de prijs in. Echt ideaal. We besloten om weer de stad in te gaan. We zagen een hele mooie kerk en zijn die even gaan bezoeken. Daarna zijn we naar het prachtige binnenplein gegaan en hebben daar op een terrasje gezeten, met de zon in ons gezicht. Een lekker kopje koffie en alcohol vrij biertje gedronken! We zijn daarna verder gaan wandelen, we zijn wat winkels in gegaan en hebben gewoon zitten kijken naar wat oude mannen die Jeux-DeBoule aan het spelen waren. Die avond zijn we niet echt gaan uiteten, maar naar de lokale KFC gegaan. Helaas viel dat allemaal een beetje tegen, maar we waren toch voorzien! We reden terug naar onze huisje en zijn nog even buiten gaan roken. De volgende dag werden we wakker en liepen we naar de keuken, even koffie zetten. De man die het verhuurde zat aan tafel te eten, we konden gewoon aanschuiven en lekker wat Franse croissants eten. Een kort moment later liet die de telefoon zien (ja Fransen kunnen geen Engels, dus gebruikten vaak Google Translate) waarop stond; Ik ga zo naar het werk. Ik dacht oke? Moeten wij dan gaan nu? Ik vroeg aan hem of we nog even konden douchen of dat we nu ook moesten gaan. Hij vertelde dat alles goed was, dat we dat gerust nog even konden doen en bij vertrek de sleutel door de brievenbus moesten gooien. Ik vond dit echt een mooi moment. Een blijk van vertrouwen, gastvrijheid. Erg mooi! De ochtend vervolgden we onze weg terug naar Nederland en zat deze kleine roadtrip er weer op! Het was erg gezellig en weer even uit onze comfortzone gestapt! Eenmaal thuis ben ik weer naar wat vrienden gegaan, ik had een idee. Laten we meer van dit soort reizen gaan doen met vrienden samen, ik hoop ooit in de toekomst nog zo'n camperbusje te kopen. Een andere vriend zei ja cool, dan ga ik ook met je mee (met de auto kan nu natuurlijk ook nog). Lets travel the world with special people. Dat vind ik een mooie slogan. Ik ben nu drie keer weg geweest met mensen die een rugzakje hebben, die veel hebben meegemaakt. Ik kan daar vaak goed mee. De ene heeft ADHD, de andere is hersteld van een depressie, de andere heeft Autisme. Ik vind het leuk om te zien dat het hun ook goed doet! Een aantal weken later ben ik met een vriend uit Doetinchem naar Winterberg Savita geweest. Hij vond het prachtig, hij was nog nooit in de bergen geweest! Zulke dingen geven mij energie! Op reis leer je elkaar nog beter kennen, je moet met andere mensen praten, elke dag is anders. De volgende trip staat nog niet helemaal gepland, maar waarschijnlijk wordt het dit voorjaar... Een roadtrip richting Tjechnie, Roemenie, Oekraine die kant eens op of Scandinavie, dat lijkt me ook onwijs mooi! En morgen gaan we naar een bootje kijken met de stichting. Stichting Puddifoots. Traveltherapie is the best therapie!
0 Comments
Zo'n vakantie is vet relaxed! Een vakantie is pas een vakantie, wanneer je in rust weg gaat en thuis komt, dat is het eerste waar ik nu aan denk. Ik ben op mijn verjaardag naar Egypte gevlogen, samen met mijn moeder, 11 dagen heerlijk van de zon genoten Ik weet niet wat ik moet zeggen, maar ik ben enorm dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Vliegen Ik heb er echt weken naar uitgekeken, veel gepraat over Egypte en zelfs nog een boek over Egypte gekocht in de kringloopwinkel, niet dat ik erin heb gelezen, lezen is niet mijn sterkste punt. Mijn moeder had eigenlijk het hotel geregeld bij het reisbureau, was wel dom. Ik sliep op mn verjaardag bij mn moeder, beetje koffers wegen, moest precies 20kilo zijn he. Waren we in Dusseldorf inchecken, bleek dat we maar 15 kilo mee mochten nemen. Wij de koffers terug vragen, openen en paar spullen wisselen, wat in de handbagage doen en ik zette een zwarte plastic zak met oude schoenen en wat rotzooi bij een prullenbank neer. Daarna, paar minuten laten, zaten we ff koffie te drinken, ging dat omroepapparaat af. In het Deutsch, wann du blablabla iets verdachts ziet dan moet je daar en daar zijn ofzo. Dus mijn moeder zegt zo van ja straks denken ze dat er iets in die vuilniszak zit. Ik dacht bij mezelf, ja idd, sommige mensen zullen idd kunnen denken van wat is dat voor vreemde plastic zak. Ik wou t eerst weer ff opruimen. Maar toen dacht ik bij mezelf, ja dan moeten ze die prullenbakken maar wat groter maken voor mensen die teveel kilo's per ongeluk hebben meegenomen. Zo dom begon de vakantie, lachen toch! We moesten toen 50 euro bij betalen. Gelukkig eenmaal in de lucht kon ik weer slapen en rusten en mooie foto's maken. De vlucht duurde zon 4.5 uur, zo lang heb ik nog nooit gevlogen. Boven de woestijn zag ik ook allemaal wolkjes met schaduwen, dat was echt adembenemend mooi! Ik geniet daar van. Ik ging ook lekker achterin t vliegtuig zitten want daar was nog een rij vrij, even slapen. Ik vind t zo opgepropt met al die mensen in zon vliegende bus. Happy Corners Afijn, toen waren we opeens op t vliegveld van Mara Alam. Vet master. Heel klein vliegveld, gelijk lekker warm, zon 25 gaden. Wij de koffers pakken, gooien ze zo in een vette toyota bus, ik dacht dat is een mooie bus voor te verbouwen voor te travelen door Europa. Maargoed. Alles onder controle, we moesten nog ff na t resort komen. Daar kwamen we ook aan, wel bizar hoe goed beveiligd het is daar. Zo'n man in de bus zei nog dat het hele gebied militair beveiligd is, dat kon je ook wel zien. Verder was het gewoon kei relaxed, amaai. Wat zal ik nog meer vertellen, even denken hoor. Oja, wat ook grappig was, is dat mensen dachten dat ik de vriend of man van mn moeder was. Ik ben dat helemaal niet, kan je wel zien toch. Wat ook bijzonder is, is dat er in Cairo maar liefst 25 miljoen mensen wonen. Dat wist ik niet. Die stad heeft al meer inwoners dan heel Nederland samen. Het woon-werk verkeer in Cairo bedraagt 5 miljoen mensen die per dag uit Cairo vertrekken om naar hun werk te gaan. Voetbal-Bar Deze wedstrijd heb ik ook nog gezien met een aantal Duitsers in de bar, ik dacht dat ik de enige Nederlander was, dus toen het 2-1 werd dacht ik jooo, lekker en sprong op. Iedereen keek me aan, en naast mij zat dus ook een Nederlander, daar nog even een sapje mee gedronken. Hij was er met 3 vrouwen, zijn vrouw en twee vriendinnen, had die ook wel goed voor elkaar volgens mij. Die avond sprak ik nog met een Duitse meid, die was de dag na mij jarig, 12 december. Ze ging gewoon alleen op vakantie naar dat resort, dat was wel een boeiend gesprek. Ze was ook ambulant begeleider op een woongroep en vertrok de volgende dag weer. Tja, what else. Ze hadden ook echt lekkere koffie, en heel goed eten. Mijn moeder lag vaak te rusten 'smiddags aan het strand, maar ik dacht oke ik wil 's middags nog wel wat eten. Vaak at ik alleen rijst met allemaal groenten, curcuma kruiden en een stuk fruit (vaak 2 borden) en daarna weer even zonnen. Het restaurant is trouwens heel uitgebreid, je kan 's middags ook vlees kiezen of broodje kebab, zoveel keuze. Maar ik bewaarde dat vaak voor het diner. Je moet er wel netjes aan tafel gaan, dus met een lange broek. Desondanks ben ik geen één kilo aangekomen, misschien een halve kilogram. Het is echt een geweldig hotel met hele toffe mensen en een goed animatie team. Kookie is iemand van het animatie team en zijn echte naam weet ik niet. Hij is echt een toffe gozer, iedereen van het animatie team is trouwens goed! Elke ochtend beginnen ze de dag om 10.00 met kukelekuu time to wake up, dat hoor je dan als je bij het zwembad ligt. Best leuk! In de middag rond 15.00u hebben ze een Happy Life anthem muziek, dat gaat echt in je hoofd zitten. Daarom lag ik liever aan het strand, ik word rustig van de zeewind, de golven en kan dan lekker snorkelen. Het kon niet elke dag, want er was vrij vaak een rode vlag aanwezig. Dan was de zee te ruig om te gaan zwemmen. Mijn moeder was me ook vaak kwijt, ging ze weer aan die mensen van de winkels vragen waar ik was, was ik gewoon aan het sporten. 'He brother, your mom was looking for you' I know, i was in the gym. Vaak had ik de sleutel bij me, kon ze het appartement niet in. Ik houd er van om nieuwe mensen te ontmoeten en wat rond te lopen op het resort. Ik wilde ook weg, naar een dorpje of een mooi strand wat er in de buurt lag, maar ik had al het geld al opgemaakt aan souveniers en kruiden. Ik koop vaak eerst en daarna denk ik er pas over na, kan toch gebeuren. Ik zat echt elke avond voor het eten in die winkels, omdat ik niks te doen had. Ik vertelde een beetje over hoe mijn gezondheid het afgelopen jaar is geweest en toen kreeg ik zo'n hand reading, gratis en uiteindelijk had ik een hele tas vol producten en nog wat glaswerk van de buurman erbij. Ik zeg, sorry maar ik kan dit niet betalen. Ja, neem de tas maar mee, komt goed. Ik moest toen nog wel 80 euro betalen en ik zei: 'I need to wait for my weekly money', dat is weekgeld. Ik ze dat weer uitleggen, kreeg ik weer wat korting. Ze wisten wel dat ze van een kale kip niet konden plukken, dan maak je wel een connectie. Hun wouden mij wat schenken en ik help hun ook weer door iets te kopen daar! De mensen die daar werken maakten ook altijd van de handoeken een bepaalde vorm, moest ook wel lachen kwam ik een keer terug naar de kamer, hing daar zo'n aap figuur handdoek aan de muur. Wat wel slim is, wat mijn moeder me later zei, je kan beter op het laatste die souveniers gaan kopen. Dat doe ik de volgende keer dan maar. Het koelde wel echt af rond 15.00u/16.00u, in de schaduw was het dan nog steeds warm, in de ochtend om 08.00 was het al warm (ik begon meestal rond half 9 aan het ontbijt, mijn moeder was dan al lang op). Ik moest echt elke ochtend opstarten en in de avond voelde ik me pas weer fit. Volgens mij heet het daarom ook All Inclusive. Ze hebben echt een heel programma de hele dag door voor iedereen wat wils, zo was ik op een ochtend aan het stretchen en yoga aan het doen om een uurtje of 10.30 en daarna ging ik weer naar het strand, niks doen of naar de sportschool af en toe. Er waren ook gezellig avonden waar ze Miss Hotel gingen zoeken, dat heb ik 2 keer kunnen zien, want dat is elke woensdag, is meer wat voor de mannen. Moesten ze opdrachten uitvoeren die misses. Als je geluk hebt krijg je een kusje, had ik ook gekregen een avond, vet leuk toch. Moest ook mijn schoenen uit doen en mijn vest en daarna moest ik het weer terug hebben natuurlijk. Alles onder controle? De vlucht terug was trouwens ook wel link, ik dacht dat we zouden neerstorten in Dusseldorf, het waaide echt onwijs hard. Ik heb wel eens wat turbulentie meegemaakt, of een landing die wat stuiterde, maar deze keer ging het hele vliegtuig van links naar rechts. Het was ook nog eens donker. Ik dacht dit vliegtuig vliegt straks echt van de baan of een vleugel raakt aan een kant de grond, fijne kerst. Mijn moeder zat naast mij, ik keek nog even naar haar en ze drukte haar handen tegen de stoel voor haar. Voor mij zat nog een echtpaar dat pakte elkaars handen vast. Wat mijn moeder deed moet je dus nooit doen volgens mij, breek je je armen sowieso al. Dat is ook iets met geen controle hebben, dat heb je niet in een vliegtuig. Op dat moment voelde je echt de angst in het vliegtuig. ik voelde me ook echt niet relaxed, mijn hart sloeg wel even een paar keer. Eenmaal geland begon ook iedereen te klappen en het was ook vrij stil daarna. Het kan gebeuren, wind of een piloot die misschien kerststress heeft, who knows. Het vliegtuig was ook wel klein, dus met een stevige wind zal die ook wel wat wiebelen, het waren echt angstige minuten. We zijn in ieder geval geland, safe. Ik snap nu wel dat mensen vliegangst kunnen ontwikkelen. Maar een vliegtuig is altijd nog veiliger dan autorijden, het beste kan je gewoon lekker gaan slapen. Egyptische beeldjes
Ik ben ook helemaal fan geworden van de Egyptische beeldjes. Ik zou eigenlijk nog meer moeten gaan lezen over de geschiedenis van Egypte. Er zijn vele piramides, goden en hiërogliefen. Egypte heeft naast een heel erg warm klimaat ook een hele mooie en oude cultuur. Ik wil heel graag weer terug, want ik wil eens Luxor of Ciaro bezoeken en natuurlijk wat nieuwe beeldjes verzamelen. Ik heb nu een Pharao's Cat en een Sphinx, daar heb ik er één van verkocht. Als het goed is krijg ik nu 2 nieuwe erbij, waarvan er al één is verkocht. In de shop-sectie op deze site zie je een aantal van deze prachtige beeldjes. Ik ga mn aantekening opzoeken en starten met de travelblogs, het is nu een jaar geleden. Kan wel wat leuke verhalen vertellen over de belevingen en ervaringen die we hebben meegemaakt. Leuke route ook door europa. Zou het niet met een auto doen, maar met een busje of caravan bijvoorbeeld. Dat is net wat comfortabeleren. Koper is echt een geweldige stad. Ik dacht Slovenie, oke dat zal wel arm zijn. Maar dat is echt niet zo, Koper is echt een prachtige stad. Heb je ook een leuke pub: Lord Byron. Daar zaten we vaak elke morgen koffie te drinken. Ik sliep dan een nacht in een Hostel, pim sliep in de auto met de hond. Ik was zo blij toen we in Slovenie aankwamen. Waarom? We konden eindelijk is een keer gaan uiteten en buitendat waren de hostels in dat land niet zo duur. Ik was echt toe aan een nachtje slapen op een bed. In het hostel kwam ik nog een Nederlandse jongen tegen, was ook toevallig. Hij was ook op reis. Hostels zijn cool. KOPER LUBLIJANA Hier zie je een prachtige brug in Lublijana, een studentenstad, heeft ongeveer 150.000 inwoners, ga ik nog even nachecken. Dit was eigenlijk de laatste stad op onze trip. Como In COMO wouden we een tent zoeken, net de Alpen uit. We wilden elkaar toen ook op de bek slaan, we hadden ff ruzie. Was wel lachen als één iemand naar huis wil, maar dat dat niet kan toch. Je moet toch verder de route afmaken, zoiets dachten we volgens mij. We hadden ook helemaal geen benzine meer over dus we zaten maar wat bij de Mac Donalds, aten trouwens nooit een broodje of kipnuggets, ja een keer in Venetie, daar konden we echt niet weg, bleven we ook het langste hangen, 2 of 3 dagen ofzo. Milaan Was helemaal cool, mooiste stad waar ik ooit ben geweest. Venetie. Venetie is een prachtige stad in Italie, helaas konden we het centrum niet bereiken vanwege dat we zo blut waren. Dit was ook echt een dag waarbij ik het rijden enorm zwaar begon te vinden. We hadden echt zin om ergens aan de kust te gaan staan om gewoon aan het strand te gaan relaxen. In Venetie kreeg ik bijna een ongeluk met een zwarte Seat. Ik weet het nog precies. Pim zei, pas op en uit reflex stuurde ik naar links. Autorijden, slapen in de auto, geen slaapzak hebben of kussen het breekt naar een aantal dagen wel op. We zouden in eerste instantie met de bus naar het centrum toe reizen, maar het geld was op. Vandaar dat we 3 dagen zaten te chillen bij de Mac Donalds. We wilden toch graag naar het centrum toe, dus besloten we om te gaan lopen, we wilden de boten en grachten bekijken, maar konden niet verder omdat we een stuk over een autobaan moesten lopen, dat hebben we toch maar niet gedaan. We zijn toen weer terug gelopen naar de Mac Donalds, we noemden het The Mac Office, want je had daar alles. Koffie, internet en we konden vaak met mensen wat praten. Argentinie. Zo kwamen we in gesprek met leuke studenten uit Argentinie en met Nederlandse studenten. Het was volgens mij de hond die altijd goede vibes bij zich had en net een magneet was voor mensen. In andere landen waren de mensen vaak wat terughoudender, zoals in Slovenie, daar later meer over. Ik moet beginnen bij het begin. Italie heb ik trouwens de leukste herinneringen aan, want daar hebben we geen enkele verkeersboete gekregen. Italie is romantisch. Triest - Italie
Zijn we doorheen gereden en hebben wat gave foto's gemaakt van deze stad vlakbij de Sloveense grens. We hadden haast want we zouden eindelijk een keer in een hostel willen gaan slapen of gaan uiteten. Dat hadden we de 11 dagen ervoor niet kunnen doen, zo blut waren we dus. Eindstand Roadtrip 4 verkeersboetes in Frankrijk, 1 in Duitsland. De rest van de boetes tellen niet mee met ons avontuur. Helaas kreeg ik later in het jaar nog 2 boetes in Nederland, kan toch gebeuren. Das pech, auto weg. HYPOMANIAAAAAAAAAAAAH Volgend jaar gaan Pim & Ik weer een roadtrip maken, want reizen is helend en ik wil gewoon weg en op de road zijn, want Nederland is saai. #ciao Gelukkig zijn alle boetes nu allemaal betaald, dus ga een leuk verhaal schrijven en wat filmpjes editen over dit prachtige avontuur, maar mijn PC is te traag. WHO CARES. Les van 2018: rijd nooit te hard, je kan beter gaan wandelen. Dit is een foto gemaakt in zuid Zwitersland, vlakbij de Italiaanse grens, bij een prachtig meer in Lugano, even rusten.
|
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
January 2024
Categories |